Złota 12, czyli najlepszy program socjalizacji szczeniąt według Margaret Hughes

Przychodzący na świat szczeniak jest całkowicie bezbronną istotą, która dopiero po pewnym czasie zaczyna słyszeć, otwierać oczka i poznawać otoczenie. W pierwszych 12 tygodniach życia istotka chłonie wszystkie doświadczenia jak gąbka. Zadaniem dla właściciela jest zapewnienie jej odpowiedniej socjalizacji, opartej o pozytywnych doświadczeniach. Podczas ćwiczeń ze szczeniakiem, najlepiej będzie trzymać się zasady Złotej Dwunastki, opracowanej przez Margaret Hughes.

Czym jest socjalizacja szczeniąt? Dlaczego jest tak ważna?

Socjalizacja szczeniąt to nic innego, niż pokazywanie im świata. Nowe dźwięki, nowe tekstury, ludzie, zwierzęta, otoczenia, czyli wszystko to, z czym pies może się spotkać w dorosłym życiu. Według wielu ekspertów, braki poznawcze do 12 (według niektórych źródeł do 15) tygodnia życia będą bardzo trudne, a może nawet niemożliwe do nadrobienia. W efekcie starszy już pies może gorzej radzić sobie w nowych sytuacjach, będzie bardziej zestresowany lub mogą pojawiać się inne problemy behawioralne.

Pierwsza socjalizacja odbywa się (a przynajmniej powinna się odbywać) już w hodowli. To tutaj piesek nabiera pierwszych doświadczeń. Zadaniem hodowcy jest zadbać o komfort miotu i bezpieczne pokazywanie im świata… bo dla malucha wszystko jest nowe, obce i interesujące.

Około 8 – 10 tygodnia życia piesek trafia do nowej rodziny. Teraz to od niej zależy dalszy etap socjalizacji. Piesek musi stale poznawać otoczenie w pozytywnej atmosferze. Pamiętajmy, że zbyt duży stres będzie równie dobrze zapamiętany, jak doświadczenia pozytywne. Dlatego nigdy nie przedkładamy pokazywania czegoś zwierzęciu, nad jego komfort. Nic na siłę.

Złota 12 według Margaret Hughes

Według Margaret Hughes, szczeniak w okresie socjalizacji powinien doświadczyć tak zwanej złotej dwunastki. Składa się na nie 12 wyzwań.

1 – Bawić się przynajmniej 12 przedmiotami

To prawdopodobnie najłatwiejszy do zrealizowania punkt. Piesek powinien bawić się różnymi zabawkami miękkimi/twardymi, szeleszczącymi/piszczącymi, papierem, pluszakami, piłkami itp.

2 – Chodzić przynajmniej po 12 różnych powierzchniach

Mogą to być panele, płytki, drewno, dywany, piasek, beton, trawa, mokra trawa, większe zabawki edukacyjne śnieg itp.

3 – Poznać przynajmniej 12 miejsc

Nie chodzi o pomieszczenia w domu, ale o miejsca nowe, dotychczas obce. Psa warto zabrać w 12 różnych miejsc, które zapewnia różne doznania dźwiękowe i zapachowe. Może to być dom znajomych, jazda samochodem, wizyta u weterynarza, sklep, stacja benzynowa, las, ogródki działkowe, park i wszystko inne, co przyjdzie nam do głowy. Unikamy jedynie miejsc zbyt głośnych, które mogą sprawiać psu zbyt duży dyskomfort.

4 – Poznać przynajmniej 12 szybko poruszających się obiektów

Dobrze byłoby, gdyby w okresie socjalizacji szczeniaki mogły zobaczyć samochody, motocykle, biegaczy, szybko poruszające się koty, ludzi na rolkach i wszystko to, co szybko się porusza.

5 – Poznać i bawić się z przynajmniej 12 różnymi osobami

Najlepiej żeby były to osoby w różnym wieku. Dorośli, dzieci, osoby starsze, kobiety, mężczyźni. Dobrze byłoby, gdyby niektóre z nich miały na głowie kaptur, czapkę lub kapelusz.

6 – Poznać przynajmniej 12 różnych odgłosów

W hodowli rozpoczynamy od dźwięków otoczenia (pralka, suszarka, mikrofalówka). Później przechodzimy przez dźwięki na zewnątrz (odgłosy obcych ludzi, dźwięk samochodu, roweru itp.).

7 – Poradzić sobie z przynajmniej 12 różnymi wyzwaniami

Może to być wchodzenie do kartonu, klatki, „rozbrojenie” zabawki edukacyjnej, wydobycie smaczków z maty węchowej, wchodzenie po schodach itp. Mamy tu duże pole do kreatywności.

8 – Zostawać samemu przynajmniej 12 razy

To bardzo ważny etap socjalizacji szczeniąt, zwłaszcza maltusi, pudelków i maltipoo. Wszystkie te psy łączy bardzo silne przywiązywanie się do właścicieli. Nie ma w tym nic złego o ile nauczymy psa zostawania samemu. Z początku może to być dosłownie kilka minut, później stopniowo coraz więcej. Zaniedbanie tego etapu nauki może prowadzić do pojawienia się lęku separacyjnego.

9 – Być dotykanym przez właścicieli na przynajmniej 12 sposobów

To kolejne proste wyzwanie. Liczy się w nim głaskanie, dotykanie łapek, uszu, pyszczka, obracanie, branie na ręce, a nawet czesanie.

10 – Jeść w przynajmniej 12 różnych miejscach

Miska metalowa/plastikowa/ceramiczna, kartonik, lickomat, kubeczek, kong, kula smakula, talerzyk, podłoga, gazeta, mata węchowa itp.

11 – Bawić się z przynajmniej 12 różnymi psami

To nieco trudniejsze do zrealizowania. Z jednej strony mamy socjalizację, z drugiej kwarantannę. Psiaki w hodowli uczą się siebie nawzajem, kontaktują z pozostałymi psami w hodowli. Później można kontaktować je z psiakami znajomych, brać udział w zajęciach w psich przedszkolach itp. Po 3 szczepieniu szczeniak może już w pełni bezpiecznie kontaktować się z obcymi psami na spacerach – o ile te są zrównoważone i łagodne.

12 – Jeść z przynajmniej 12 różnych powierzchni

Miska metalowa/plastikowa/ceramiczna, kartonik, lickomat, kubeczek, kong, kula smakula, talerzyk, podłoga, gazeta, mata węchowa itp.

Na jakim etapie są maltipoo i maltańczyki opuszczające hodowlę ROYAL MALTIPOO?

W ROYAL MALTIPOO staramy się wypełniać wszystkie punkty socjalizacji – im więcej nam się uda, tym lepiej. Młode szczeniaczki przebywają z nami w domu i „z automatu” poznają dźwięki codziennego życia. Puszczamy im też różne odgłosy w tv, pokazujemy zwierzęta. Korzystamy z różnego typu miseczek, mat węchowych, zabawek edukacyjnych i innych gadżetów, które mogą pozytywnie wpłynąć na socjalizację.

Po pierwszym szczepieniu zapraszamy przyszłych właścicieli piesków do naszego domu. To świetna okazja na zapoznanie, a dla szczeniaczków również okazja do bezpiecznego poznawania i pobawienia się z nowymi osobami.

Pieski opuszczające hodowlę poznały już naszych rezydentów (tylko białe psy, ponieważ mamy w domu wyłącznie maltańczyki). Przy wizytach u weterynarza umożliwiamy im obserwacje innych zwierząt – oczywiście z bezpiecznego miejsca w transporterze. Sama wizyta u weterynarza jest też okazją do nauki podróżowania (jeździmy do najlepszej w okolicy kliniki oddalonej o ok. 20 km od miejsca naszego zamieszkania)

Zadaniem nowych właścicieli będzie wprowadzenie szczeniąt w nowy etap życia – bycie jedynym szczeniaczkiem w rodzinie. Warto pamiętać o kwarantannie poszczepiennej, ale i nie zaniedbywać socjalizacji. Rekomendujemy jak najczęstsze wynoszenie psiaków na zewnątrz, niech na początek poznają świat w sposób bezpieczny dla swojego zdrowia. Wszystkie zadania spośród opisanej powyżej złotej dwunastki są jak najbardziej wskazane dla prawidłowego rozwoju. Pamiętajmy też, że w socjalizacji ważne jest budowanie pozytywnych skojarzeń. Dlatego możemy wspomagać się nagradzaniem i rezygnować z wyzwań, które okazują się dla psiaka zbyt stresujące.